Swoje korzenie QUAD zawdzięcza inżynierom Hondy, którzy w latach 60. XX wieku stworzyli pierwowzór obecnych pojazdów ATV – All Terrain Vehicles (wszędołaz). Dzięki ich pomysłowi powstały pierwsze, wtedy jeszcze trójkołowe, pojazdy motocyklowe przystosowane do poruszania się po bardzo trudnych terenach.

Dopiero na początku lat 80. dla poprawy bezpieczeństwa przednie koło zamieniono na dwa i dzięki temu możemy dziś szaleć na czterokołowcach. Swoim wyglądem przypominają one połączenie samochodu terenowego z motocyklem, a jak twierdzą złośliwi - krzyżówkę traktora z kosiarką do trawy.
Jak już pewnie wszyscy czytelnicy Quadzik.pl wiedzą, a jeżeli nie wszyscy to na pewno znakomita większość, że quady zasadniczo dzielą się na cztery rodzaje. I w tym momencie pojawia się najważniejsze pytanie, często zadawane przez początkujących rider-ów na forach poświęconych czterokołowcom: jakiego quada wybrać? Nie odpowiemy na to pytanie, postaramy się jednak przybliżyć charakterystyczne cechy dla danej grupy.

Pierwszy rodzaj stanowią quady sportowe (np. Yamaha YFZ 450, Suzuki LTZ 400, Honda TRX 450, Polaris PREDATOR 500) - najbardziej podziwiane przez fanów motocrossu, enduro, country crossu i supermoto, za ich widowiskowość oraz niezapomniany pomruk silników czterosuwowych. Nic tak nie zapiera oddechu w piersiach jak widok ATV-ki wznoszącej się wysoko nad hopką lub wchodzącej poślizgiem z piszczącymi oponami po asfalcie na zawodach supermoto. Drugi rodzaj to quady użytkowe, nazywane również przeprawowymi - niezawodne w najbardziej wymagającym terenie (np. Yamaha GRIZZLY, Honda RINCON, Suzuki KINGQUAD, Polaris SPORTSMAN 800). Wsysające bagienka, zdradliwe strumyczki, strome zjazdy i podjazdy nie stanowią dla nich najmniejszego problemu. Są również modele czterokółek zaliczane do średniej klasy quadów użytkowych z przeznaczeniem bardziej do turystyki quadowej niż do ciężkiego off-roadu – czyli quady rekreacyjne. Ich przeznaczeniem jest dobra zabawa podczas jazdy turystyczno-rekreacyjnej. Swoim wyglądem przypominają większe przeprawówki, np. Yamaha BearTracker 4x2, Suzuki OZARK 250, Polaris PHOENIX, Honda Recon 250. Posiadają one mniejsze pojemności silników, a co za tym idzie - mniejszą moc. Pozbawione są zaawansowanych układów przeniesienia napędu (blokad przedniego dyferencjału) i zwykle są to quady z napędem tylko na tylne koła. Pozostaje jeszcze czwarty rodzaj – quady dla dzieci. Z wyglądu czterokołowce te przypominają swoich tatusiów sportowych lub użytkowych, ale ich wymiary i parametry dostosowane są do najmniejszych quadowców.

Na pierwszy rzut oka bez problemu odróżnimy quada sportowego od przeprawówki. Sportówka to konstrukcja wykonana z lekkich, ale zarazem bardzo wytrzymałych materiałów. Sportowego charakteru nadają jej: agresywnie wyprofilowane plastiki, szeroki rozstaw kół i wyposażenie ograniczone do niezbędnego minimum (kontrolki ciśnienia oleju i biegu jałowego). Wszystko po to, aby zmniejszyć wagę czterokołowca, poprawiając przez to osiągi. Masa takiego pojazdu nie często dochodzi do 200 kg, a przy silniku o mocy ok. 40 KM i wysokim momencie obrotowym oraz manualnej skrzyni biegów trzeba mocno trzymać się kierownicy - np. Yamaha YFZ 450 waży ok. 160 kg, a jej moc katalogowa to 49 KM. Wymiary dobrane są w taki sposób, aby pojazd ten jak najlepiej trzymał się podłoża. Jest zatem dosyć szeroki, niedługi i niewysoki, co sprawia, że środek ciężkości jest nisko umieszczony. Profesjonalnie przygotowany sportowy quad do startów w supermoto swoim wyglądem przypomina rozpłaszczoną żabę.

Przeniesienie napędu to kolejny wyróżnik. Quady sporotwe to przede wszystkim pojazdy z napędem 4x2. Napęd przenoszony jest w większości przypadków przy pomocy łańcucha, choć bywają modele z wałkiem kardana, ale zawsze napęd przenoszony jest na tylną oś. Stąd czasami, głównie wśród zawodników, można usłyszeć określenie quadów sportowych jako tzw. „ośki”. Zawieszenie w tego typu ATV charakteryzuje się szerokim rozstawem kół oraz nisko rozłożonym środkiem ciężkości, co zapewnia bezpieczne poruszanie się z dużymi prędkościami, zwłaszcza przy pokonywaniu ciasnych zakrętów. Elementem charakterystycznym i łatwo zauważalnym są opony, a konkretnie ich różne rozmiary. Przednie wąskie o większej średnicy, ułatwiają sprawne kierowanie, natomiast tylne opony mają mniejszą średnicę, większą szerokość i są z reguły „płaskie” – co zapewnia dobre trzymanie w zakrętach i lepszą przyczepność podczas wyścigów.