Tomasz Kasprzak: Hmm... pojazd generalnie przyjechał seryjny. Zaczynamy dosyć późno, bo nawał obowiązków, ale zawsze. Jest to nowa Yamaha YFZ450, jechaliśmy na niej w zeszłym roku, stąd taka decyzja. Chociaż powiem szczerze, że rozważaliśmy wzięcie Bombardiera Can-ama DS450 lub Suzuki LTR450. Z uwagi na krotki okres czasu i dużą dostępność części tuningowych, tutaj u nas na miejscu, zdecydowaliśmy się jednak na Yamahę. Poza tym sprzęt jest już sprawdzony.

TK: No zaufanie... raczej wiemy z czym mogą wyjść problemy, więc te problemy staramy się tutaj usunąć, żeby się nie powtórzyły. Wiedząc co można poprawić i zmodernizować, zapadła taka, a nie inna decyzja. Być może w przyszłym sezonie będzie to inny pojazd, ale póki co będziemy przebudowywać od początku Yamaszkę – rama z silnikiem oraz elektrykę.

TK: Podstawowa rzecz, to całe zawieszenie. Wahacze przednie, wahacz tylny, amortyzatory. W wahaczach poszliśmy w Walsha Long Travel, nr jeden na rynku. Są to bardzo drogie wahacze, ale komfort jazdy jest można powiedzieć zdecydowanie lepszy niż u konkurencji. Amortyzatory oczywiście Elka Factory. Mieliśmy już okazję jeździć w tym sezonie na tych amortyzatorach. Cały nasz team, między innymi Tomek Przybylski, Damian Rajczyk, Klaudiusz Rostowski – byli bardzo zadowoleni z tych podzespołów. Oczywiście sprawy kosmetyczne, regulacje – odbędą się już tam na miejscu, we Francji wraz z inżynierami Elki tak, aby cała grupa zawodników była zadowolona. Jeżeli chodzi o pozostałe rzeczy, to jest dużo mankamentów, które urodziły się w zeszłym roku. Myślę tutaj poprawić ładowanie, oryginalna prądnica nie dostarczała wystarczającej ilości prądu do halogenu Trial-Techa. W tym roku pojedziemy na dwóch mniejszych halogenach i zmienimy całą prądnicę łącznie z regulatorem napięcia, który jest zalecany właśnie do tych halogenów ksenonowych. W silniku będzie delikatny tuning głowicy, wałki rozrządu będą zmienione, układ wydechowy, moduł zapłonowy Vortexa plus wzmacnianie elementów, które mogą “odpaść”. Rozkręcenie ramy, sprawdzenie jej i skręcenie od nowa tak, aby przez 12 godzin ten sprzęt faktycznie nie pogubił śrub, nie rozkręcił się i dotrwał do samego końca.

 

TK: Pojazd jest oczywiście szykowany dla trójki zawodników: Tomek Przybylski, Damian Rajczyk i w ostatniej chwili Maciek Czajkowski. Mnie z tych zawodów zdyskwalifikowały problemy z kręgosłupem, które się pojawiły w tym roku. Liczę na to, że z taką ekipą można znaleźć się w pierwszej trzydziestce.

TK: Cel jest zawsze wyższy, ale będzie zadowolenie, aby zakończyć w trzydziestce. Mieliśmy szansę zrobić to w zeszłym roku, ale awarie, które nas spotkały, niestety nie pozwoliły.

TK: Trochę są to gotowe rozwiązania, trochę podpatrzone, a trochę zaczerpnięte gdzieś u kogoś w ramach uchylenia rąbka tajemnicy. Zawsze wymyśla się nowe rzeczy, śledzi się świat tuningu i podpatruje się, kto jakie rozwiązania proponuje. Trzeba też podkreślić, że nie wszystkie rozwiązania się sprawdzają, trzeba więc niektóre imprezy folgować, po to aby uniknąć nie ukończenia wyścigu z jakiejś śmiesznej awarii. Poprawki takie wymagają tygodniowych przygotowań i niemałego wkładu finansowego. Sam byłem świadkiem, gdzie przez pęknięcie głupiej sprężynki zaworowej zakończył się wyścig dla wszystkich trzech dobrze jadących zawodników.

Ważne jest, aby optymalnie przygotować sprzęt. Musi być wystarczająco silny i szybki. Na Pont de Vaux jest jedna długa prosta, na której jest szansa wyprzedzić konkurentów lub zawalczyć, aby nie stracić miejsca. Na zakrętach przez cały tor możemy się męczyć i wyprzedzać, a na prostej szybsze maszyny ponownie wrócą na swoją pozycję. Niektóre sprzęty osiągają na prostej 160 km/h. Ważne są też opony, aby bieżnik na oponie wytrwał do końca wyścigu. Konieczność zmiany kół wiąże się ze stratą czasu w pit stopie i chociaż czasami złapie się kapcia i też trzeba koło wymieniać, to jest to zupełnie inna i nieunikniona czynność.

Na Pont de Vaux naprawdę trzeba mieć dobry hamulec, żeby wyhamować z dużej prędkości. Na takich wyścigach należy opóźniać hamowanie przed zakrętami, gdyż największym plusem jest, aby na dohamowaniach jeszcze kogoś wyprzedzić.

TK: To jest temat, którego zawsze unikam. To spora kwota, na pewno wielokrotność zakupu sprzętu. W mojej sytuacji jest to zupełnie inaczej, ponieważ podchodzę do półki i zabieram z niej to, co mnie akurat interesuje i jest mi potrzebne. Natomiast z przerażeniem patrzę potem na podliczenie, co poszło do tego quada.

 

 

17. Brzozowski Quad Tuning Team

30. ATV Polska Racing Team

98. Quady Śrem KT Racing Team