Bardzo fajna impreza. Ja dużo bardziej fizycznie cierpiałem drugiego dnia rajdu, niż pod koniec. W sobotę po odcinku dziennym przez telefon ( o ja głupi!!!) powiedziałem żonie, że drugi raz się na to nie piszę.... Tfu, jak to teraz odszczekać?
Piątek w nocy 100km, sobota rano start do odcinka 200km, potem chwila odsapnięcia i start w niedzielę do odcinka dziennego 200km, a zaraz wieczorem do odcinka nocnego kolejne 100km. Nazajutrz start do odcinka dziennego ponad 200 kilosów!!!! Org poprzeczkę postawił naprawdę wysoko. To był mój drugi rajd na którym jechałem z własną elektryczną przewijarką i metromierzem. Pierwszy odcinek, nocny w piątek, jechałem fatalnie....
Kolega do tego darł mi się do Intercomu... Żenada. Pierwsi zjechali do bazy około 23, ja coś koło godz 2:30. W dzień było już lepiej, ale w sumie powiedzieć tak może każdy, bo nawigacja za dnia jest łatwiejsza. Niestety nie mogłem poradzić sobie z GPS-em. Kiedyś go zresetowałem i od tego czasu mam problemy z prowadzeniem do wyznaczonego waypointa. Nawi prowadzała mnie w lewo i prawo, więc ostatecznie przestałem jej używać. Korzystałem z pomocy OlO, któremu szło to świetnie, bądź waypointy wyznaczał mój teampartner.
No i tak szło to wszystko jak krew z nosa
Jechaliśmy zawsze w kilku, najmniej we dwóch. Niestety tempo wtedy nie jest najlepsze. Dopiero ostatniego dnia postanowiłem pojechać sam i zobaczyć czy coś potrafię. Ruszyłem i nie minęło trochę czasu jak doszedł mnie Lejek z OlO. Pomyślałem w duchu "jednak jestem pipa" I tak jechałem chwilę z nimi, potem na waypointach się rozdzieliliśmy. Ja postanowiłem tych krótkich nie wprowadzać, tylko lecieć po śladach lub za kimś. I tak udało się zgubić Lejka i OlO
I tak sobie jechałem już po roadbooku nawigując w sumie bezbłędnie. Tempo naprawdę dobre, zacząłęm doganiać UTV-ki które wcześniej mnie wyprzedziły, ja ich wyprzedziłem, potem dogoniłem Janosików na M&M-sach, potem quady z CC. Miska zaczęła mi się cieszyć, że wreszcie wszystko idzie jak trzeba. Zacząłem w głowie kalkulować, że tak jadąc powinienem w Q-S tego dnie być gdzieś w środku pierwszej dziesiątki. Wszystko to brzmiało bardzo optymistycznie. Niestety mój optymizm umarł na jednej z kolejnych przepraw. Nie najtrudniejszej, ale dla mnie ostatniej. Utopiłem maszynę... I to jak! Reanimowałem na miejscu, ale bezskutecznie. Dopiero w domu okazało się że do zbiornika wlała mi się woda. Prawdopodobnie przez niedokręcony korek zbiornika paliwa.
W domu postanowiłem po śladzie z GPS-a sprawdzić czy faktycznie to co jechałem było OK. Wyszła mi mniej więcej taka statystyka:
Odcinek dzienny, niedziela, jazda we trzech, średnia prędkość 20 km/h
W nocy w niedzielę, we dwóch, średnia prędkość 35 km/h
W poniedziałek jechałem sam i do momentu zalania quada średnią prędkość
miałem 42 km/h. Chłopaki którzy obstawili pudło średnią mieli w granicach 50km/h
.... Ci co byli to wiedzą ......
Na początku błędy nawigacyjne i za wolne tępo (oglądanie czołgów na poligonie) 
Jak tak sobie myślę to tępo tych zawodów jest niesamowite nie byłem na takie coś przygotowany, nie wiem ja Wy ale te dni strzeliły jak z bata.
, Marko za drążek, Syciowi za parę części 