Mało, że była cudowna pogoda (słoneczko, lekki wiaterek), piękne krajobrazy rozciągających się bez końca zielonych łąk, lasów i nieba które było niebiesko niebieskie 
to jeszcze zebrała się fajna grupa składająca się z bardzo ale to bardzo pozytywnych i uśmiechniętych ludzi 
.A więc:
do Rydzewa jechaliśmy rzeczywiście tylko szutrami no i wiadomo, że kurzu sporo się nawdychaliśmy
. Prezzi do dzisiaj kaszle tak jak by miał grużlice 
. Zresztą nie omieszkam później dodać jego zdjęcie, które zrobił po dotarciu na miejsce, po obejrzeniu fotki nikt nie będzie mieć więcej pytań . Ale jechało się bardzo miło, mieliśmy kilka postoi w tym jeden nad Bugiem w Broku - na bardzo fajnej plaży do zabaw na quadzie i do robienia zdjęć
. Tam też zjedliśmy dobry obiad (na szczęście nie wystraszyliśmy Panią kelnerkę zbyt mocno i po zdjęciu białego obrusu mogliśmy zasiąść do stołu 
).Na miejsce dojechaliśmy koło godziny 22.00 (czyli w sumie jechaliśmy koło 12h). Na miejscu czekał nas uroczy cieplutki domek do którego rzuciliśmy się prawie biegiem
. Mam nadzieje, że ten kto wymyślił prysznic dostał Nobla!
Potem po ogarnięciu się i po zebraniu resztek sił poszliśmy w ciemną noc w poszukiwaniu jedzenia (straszny nałóg to jedzenie
), ale okazało się, że w Rydzewie o 12 w nocy już nic nie zjemy 
. Nie myślcie jednak, że się tak łatwo poddaliśmy 
bo nie! Byliśmy jeszcze w Giżycku w co najmniej 3 knajpach i nawet koło jednej restauracji, ale nie dostaliśmy nawet kanapki 
. I w końcu taksówkarz zawiózł nas do sklepu spożywczego, który na nasze zdumienie, Panie właśnie zamykały. Na szczęście otworzyły jeszcze na chwilę 
.Następnego dnia Marcin Rydzewo zabrał nas na swój terenik, bardzo fajny i ładny, gdzie Panowie sobie jeździli, przejeżdżali przez konary drzew, topili się i podobno był straszny sajgon bo Prezzi naprawdę nieźle zanurzył quada
. Ale, niestety, nie wiele mogę napisać bo nie widziałam tego, lecz zupełnie zresetowana siedziałam na łące, patrzyłam w niebo i słuchałam kumkania żab. Polecam . Simon ma fajny filmik z topienia to pewnie zapoda 
No a w niedzielę powrót i obiad w tej samej knajpie nad Bugiem
. Biedna Pani musiała znowu zwijać obrusy, ale chyba nas lubi .Muszę jeszcze tylko zaznaczyć, że w sobotę rano jedliśmy królewskie śniadanie w "Czarnym Łabędziu" nad samym jeziorem. Królewskie nie było tylko ze względu na jedzenie, pogodę czy to, że nad jeziorem, tylko ze względu na te rzeczy plus towarzystwo i klimat który stworzyliśmy i uczucie zadowolenia, które nas ogarnęło:uśmiech: .
Co tu dużo gadać - życie jest piękne!
