Mogę uratować życie! (1)
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
W trakcie pomocy zawsze istnieje ryzyko bezpośredniego kontaktu z płynami ustrojowymi, wydzielinami i wydalinami poszkodowanego, które mogą być źródłem zakażenia. Do niebezpiecznych chorób przenoszonych za ich pośrednictwem należą między innymi HIV i wirusowe zapalenie wątroby. Dlatego też podczas udzielania pierwszej pomocy ratownik powinien korzystać z lateksowych lub foliowych rękawiczek.
Po zauważeniu wypadku drogowego, przed przybyciem profesjonalnych służb ratowniczych, zatrzymaj swój pojazd tak, aby nie powodował zagrożenia dla innych uczestników ruchu. Nie zapomnij o zabezpieczeniu go przed kradzieżą, włącz światła pozycyjne, a jeżeli potrzeba oświetl nim miejsce wypadku.
Następnie powinieneś zasygnalizować innym uczestnikom ruchu drogowego fakt wypadku poprzez ustawienie trójkątów ostrzegawczych po obu stronach miejsca zdarzenia. Odległość umieszczenia znaków ostrzegawczych zależy od wielu czynników jak przebieg drogi, ukształtowanie terenu, pogoda i widoczność, a także rodzaju drogi - od 30-50 m poza terenem zabudowanym do 100 m na autostradzie lub na drodze szybkiego ruchu.
Jeśli to konieczne zabezpiecz pojazd przez przewróceniem się.
Nocą załóż na siebie coś jasnego lub przyczep sobie jakiś materiał odblaskowy i używaj latarki. Stosuj ogólne zasady bezpieczeństwa.
Pamiętaj, że uszkodzony pojazd grozi zapaleniem bądź wybuchem, stąd obowiązuje absolutny zakaz palenia w jego pobliżu.
Nie ściągaj klem z zacisków akumulatora gdyż powstała iskra może spowodować zapalenie i wybuch pojazdu. Samochody które się palą, w większości przypadków nie wybuchają tylko intensywnie się palą przez krótki czas.
Aby zgasić płomienie pod maską samochodu uchyl (nie otwieraj) klapę, a następnie wprowadź całą zawartość gaśnicy.
Po dostaniu się do wnętrza samochodu wyłącz zapłon i zabierz kluczyki, zaciągnij hamulec ręczny na biegu, włącz światła awaryjne.
Teraz można przystąpić do udzielenia pomocy poszkodowanym.
Zajmij się w pierwszej kolejności tymi, których życie jest zagrożone. Przeszukaj teren, żeby nie pozostawić ofiar rzuconych gdzieś dalej od miejsca wypadku, lub które same oddaliły się (szok powypadkowy).
Jeśli to możliwe, zajmij się poszkodowanymi nie zmieniając ich pozycji (wyjątek - reanimacja).
Wstępnie zawsze zakładaj, że nastąpiło uszkodzenie kręgów szyjnych. Podtrzymuj rękami głowę i szyję ofiary, tak aby mogła ona swobodnie oddychać. W miarę możliwości obserwuj stale wszystkich poszkodowanych aż do nadejścia specjalistycznej pomocy.
(archiwum newslettera: news0011 i news0012)
Przydatne linki: <http://ratownictwo.wokr.pl/online,edukacja.html>
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
pierwsza pomoc
pierwsza pomoc
.:GALEON:.
Mogę uratować życie! (2)
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
Pierwsza pomoc przedlekarska w wypadku komunikacyjnym polega na wykonaniu podstawowych czynności mających na celu ratowanie życia lub zdrowia osób poszkodowanych, przed przybyciem pogotowia ratunkowego i innych wyspecjalizowanych służb ratowniczych.
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu (brak tętna, oddechu, pożar samochodu) to nie ruszaj poszkodowanego. Transportem poszkodowanych w wypadku i pomocą medyczną zajmie się wykwalifikowany personel medyczny.
Jeżeli istnieje na przykład groźba wybuchu samochodu należy przetransportować poszkodowanych w bezpieczne miejsce. W pierwszej kolejności należy ewakuować osoby w ciężkim stanie.
W celu dostania się do rannych może zaistnieć potrzeba wyłamania przedniego fotela i przecięcia pasów bezpieczeństwa.
Najpierw ostrożnie zbadaj ofiarę. Podchodząc do poszkodowanego należy ocenić jego miejsce pod kątem bezpieczeństwa dla siebie i chorego (główna zasada to: bezpieczeństwo ratownika jest zawsze najważniejsze ).
Również ze względu bezpieczeństwa do leżącej ofiary podchodź zawsze od strony głowy.
Po dotarciu do poszkodowanego należy ocenić jego stan:
czy jest przytomny:
- czy reaguje na głos
- czy reaguje na dotyk
- czy reaguje na ból
czy oddycha:
- czy klatka piersiowa rytmicznie się unosi, czy za pomocą przyłożenia ucha do jamy ustnej i nosa daje się wyczuć strumień wydychanego powietrza
- czy ma zachowane tętno: kontroli dokonujemy na tętnicach szyjnych znajdujących się po obu stronach, powyżej krtani, w zagłębieniu pomiędzy krtanią a mięśniami szyi, używając drugiego, trzeciego i czwartego palca (zobacz rysunki).
Nie wolno badać tętna jednocześnie na obydwu tętnicach szyjnych.
Kontrola oddechu i tętna powinna trwać przynajmniej 5-10 sekund.
W przypadku braku wyczuwalnego tętna i oddechu należy przystąpić do pełnej akcji reanimacyjnej.
Poszkodowanemu z wyczuwalnym tętnem ale bez oddechu należy udrożnić drogi oddechowe i wykonać sztuczne oddychanie (zobacz rysunki).
Osobę nieprzytomną z zachowanym krążeniem i oddychaniem należy ułożyć w pozycji bezpiecznej, tzw. bocznej ustalonej (zobacz rysunki).
Następnie należy dokonać bardziej szczegółowej oceny stanu poszkodowanego ze szczególnym uwzględnieniem takich zagadnień jak krwawienie, złamania, uraz kręgosłupa, oparzenia, wstrząs.
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu to nie ruszaj poszkodowanego!
(archiwum newslettera: news0014 i news0015)
Przydatne linki: <http://ratownictwo.wokr.pl/online,edukacja.html>
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
Pierwsza pomoc przedlekarska w wypadku komunikacyjnym polega na wykonaniu podstawowych czynności mających na celu ratowanie życia lub zdrowia osób poszkodowanych, przed przybyciem pogotowia ratunkowego i innych wyspecjalizowanych służb ratowniczych.
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu (brak tętna, oddechu, pożar samochodu) to nie ruszaj poszkodowanego. Transportem poszkodowanych w wypadku i pomocą medyczną zajmie się wykwalifikowany personel medyczny.
Jeżeli istnieje na przykład groźba wybuchu samochodu należy przetransportować poszkodowanych w bezpieczne miejsce. W pierwszej kolejności należy ewakuować osoby w ciężkim stanie.
W celu dostania się do rannych może zaistnieć potrzeba wyłamania przedniego fotela i przecięcia pasów bezpieczeństwa.
Najpierw ostrożnie zbadaj ofiarę. Podchodząc do poszkodowanego należy ocenić jego miejsce pod kątem bezpieczeństwa dla siebie i chorego (główna zasada to: bezpieczeństwo ratownika jest zawsze najważniejsze ).
Również ze względu bezpieczeństwa do leżącej ofiary podchodź zawsze od strony głowy.
Po dotarciu do poszkodowanego należy ocenić jego stan:
czy jest przytomny:
- czy reaguje na głos
- czy reaguje na dotyk
- czy reaguje na ból
czy oddycha:
- czy klatka piersiowa rytmicznie się unosi, czy za pomocą przyłożenia ucha do jamy ustnej i nosa daje się wyczuć strumień wydychanego powietrza
- czy ma zachowane tętno: kontroli dokonujemy na tętnicach szyjnych znajdujących się po obu stronach, powyżej krtani, w zagłębieniu pomiędzy krtanią a mięśniami szyi, używając drugiego, trzeciego i czwartego palca (zobacz rysunki).
Nie wolno badać tętna jednocześnie na obydwu tętnicach szyjnych.
Kontrola oddechu i tętna powinna trwać przynajmniej 5-10 sekund.
W przypadku braku wyczuwalnego tętna i oddechu należy przystąpić do pełnej akcji reanimacyjnej.
Poszkodowanemu z wyczuwalnym tętnem ale bez oddechu należy udrożnić drogi oddechowe i wykonać sztuczne oddychanie (zobacz rysunki).
Osobę nieprzytomną z zachowanym krążeniem i oddychaniem należy ułożyć w pozycji bezpiecznej, tzw. bocznej ustalonej (zobacz rysunki).
Następnie należy dokonać bardziej szczegółowej oceny stanu poszkodowanego ze szczególnym uwzględnieniem takich zagadnień jak krwawienie, złamania, uraz kręgosłupa, oparzenia, wstrząs.
Jeżeli sytuacja nie zagraża życiu to nie ruszaj poszkodowanego!
(archiwum newslettera: news0014 i news0015)
Przydatne linki: <http://ratownictwo.wokr.pl/online,edukacja.html>
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
.:GALEON:.
Mogę uratować życie! (3)
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
W każdym wypadku komunikacyjnym należy jak najszybciej wezwać Pogotowie Ratunkowe oraz ekipę ratowniczą, która wyposażona w odpowiednie przyrządy umożliwi dostęp do poszkodowanych we wraku samochodu.
Telefony alarmowe:
112 z telefonu komórkowego
999 pogotowie ratunkowe
997 policja
998 straż pożarna
33 985 numer Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, połączenie z każdego telefonu komórkowego
601 100 100 numer Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, połączenie z każdego telefonu komórkowego
601 100 300 numer komórkowy Górskiego oraz Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego
Dyspozytorowi należy przekazać następujące informacje:
dokładne miejsce wypadku, co się wydarzyło, kiedy doszło do wypadku, jaki jest stan poszkodowanych, jaki rodzaj pomocy został udzielony
Nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki!
Poczekaj na ewentualne pytania dyspozytora.
W niektórych przypadkach można bezpiecznie zmieniać położenie ciała rannego. Gdy jednak ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp.
Sprawdź, czy ofiara nie ma uszkodzonego kręgosłupa.
U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.
Następnie należy bezzwłocznie zająć się poszkodowanymi.
W tym celu:
- dopilnuj, by ranny leżał i był spokojny.
- jeśli wymiotował - a masz pewność, że nie uszkodził kręgosłupa - ułóż go na boku w pozycji bocznej ustalonej, by się nie udusił. <zobacz jak>
- okryj go kocami lub płaszczami, by nie tracił ciepła.
- jeśli to konieczne, rozetnij ubranie. Nie zdzieraj ubrania z poparzonych miejsc, chyba że wciąż się tli.
- uspokój ofiarę i sam zachowaj spokój. To pozwoli rannemu opanować strach, dzięki czemu nie wpadnie w panikę.
- nie podawaj płynów osobie nieprzytomnej lub półprzytomnej, jak też osobie skarżącej się na ból brzucha (obrażenia narządów wewnętrznych ).
- nie próbuj jej cucić, poklepując bądź potrząsając nią, ponieważ osoba taka po dojściu do siebie w pierwszym odruchu może spróbować ci oddać.
- wśród rzeczy ofiary poszukaj informacji o szczególnych jej problemach zdrowotnych - alergiach lub chorobach wymagających specjalnego postępowania - ewentualnie bransoletki lub wisiorka, które by o tym informowały.
- nie zabieraj ze sobą dokumentów poszkodowanego. Przekaż je lub lepiej wskaż gdzie leżą osobie upoważnionej (rodzina, policja).
(archiwum newslettera: news0016 i news0017)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
W każdym wypadku komunikacyjnym należy jak najszybciej wezwać Pogotowie Ratunkowe oraz ekipę ratowniczą, która wyposażona w odpowiednie przyrządy umożliwi dostęp do poszkodowanych we wraku samochodu.
Telefony alarmowe:
112 z telefonu komórkowego
999 pogotowie ratunkowe
997 policja
998 straż pożarna
33 985 numer Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, połączenie z każdego telefonu komórkowego
601 100 100 numer Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, połączenie z każdego telefonu komórkowego
601 100 300 numer komórkowy Górskiego oraz Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego
Dyspozytorowi należy przekazać następujące informacje:
dokładne miejsce wypadku, co się wydarzyło, kiedy doszło do wypadku, jaki jest stan poszkodowanych, jaki rodzaj pomocy został udzielony
Nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki!
Poczekaj na ewentualne pytania dyspozytora.
W niektórych przypadkach można bezpiecznie zmieniać położenie ciała rannego. Gdy jednak ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp.
Sprawdź, czy ofiara nie ma uszkodzonego kręgosłupa.
U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.
Następnie należy bezzwłocznie zająć się poszkodowanymi.
W tym celu:
- dopilnuj, by ranny leżał i był spokojny.
- jeśli wymiotował - a masz pewność, że nie uszkodził kręgosłupa - ułóż go na boku w pozycji bocznej ustalonej, by się nie udusił. <zobacz jak>
- okryj go kocami lub płaszczami, by nie tracił ciepła.
- jeśli to konieczne, rozetnij ubranie. Nie zdzieraj ubrania z poparzonych miejsc, chyba że wciąż się tli.
- uspokój ofiarę i sam zachowaj spokój. To pozwoli rannemu opanować strach, dzięki czemu nie wpadnie w panikę.
- nie podawaj płynów osobie nieprzytomnej lub półprzytomnej, jak też osobie skarżącej się na ból brzucha (obrażenia narządów wewnętrznych ).
- nie próbuj jej cucić, poklepując bądź potrząsając nią, ponieważ osoba taka po dojściu do siebie w pierwszym odruchu może spróbować ci oddać.
- wśród rzeczy ofiary poszukaj informacji o szczególnych jej problemach zdrowotnych - alergiach lub chorobach wymagających specjalnego postępowania - ewentualnie bransoletki lub wisiorka, które by o tym informowały.
- nie zabieraj ze sobą dokumentów poszkodowanego. Przekaż je lub lepiej wskaż gdzie leżą osobie upoważnionej (rodzina, policja).
(archiwum newslettera: news0016 i news0017)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
.:GALEON:.
Mogę uratować życie! (4)
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
Wypadek! Pomoc psychologiczna:
Udzielając pierwszej pomocy osobie poszkodowanej należy pamiętać również o aspekcie psychologicznym.
Wszelkie czynności ratujące powinny być powiązane z udzieleniem pomocy psychologicznej mającej na celu zmniejszenie subiektywnego dyskomfortu ofiary wypadku i zapewnienia mu poczucia bezpieczeństwa.
* Rozejrzyj się w sytuacji.
* Zachowaj spokój i opanowanie.
* Pamiętaj o zapewnieniu sobie bezpieczeństwa.
* Pomyśl od czego zaczniesz.
* Podejdź do poszkodowanego. Powiedz kim jesteś i co się wydarzyło. Powiedz mu, że będziesz z nim do czasu przyjazdu pogotowia.
* Zasłoń poszkodowanego przed widzami, spokojnie i stanowczo poproś ich, aby nie przeszkadzali, albo daj im jakieś zadanie. Nie twórz zbiegowiska.
* Przyjmij pozycję na tej samej wysokości co poszkodowany - uklęknij lub kucnij przy nim. Delikatnie połóż swoją rękę na ramieniu lub na głowie, co podziała uspokajająco. Okryj go np. kocem.
* Przeprowadź czynności ratujące płynnie i sprawnie. Informuj poszkodowanego o podejmowanych czynnościach i efektach z tym związanych.
* Mów spokojnym tonem i cierpliwie go wysłuchaj. Nie krytykuj, nie wypowiadaj pesymistycznych opinii. Zapytaj czy kogoś powiadomić o wypadku.
* Jeśli musisz opuścić poszkodowanego poinformuj go o tym. Poproś kogoś, aby przy nim pozostał.
* W przypadku, gdy poszkodowanym jest dziecko, potraktuj je bardziej emocjonalnie. Najważniejszy jest kontakt cielesny. Jeśli jest to możliwe daj mu maskotkę i zapewnij obecność rodziców lub kogoś bliskiego.
* Narkomani, osoby pijane, bezdomni mogą być negatywnie nastawieni do ratujących. Wtedy udzielanie pierwszej pomocy ogranicza się tylko do technicznych czynności ratujących.
Wypadek. Podstawowe czynnosci:
* Najpierw sprawdź, czy bezpiecznie możesz udzielić pomocy.
* Ostrożnie zbadaj ofiarę.
* Sprawdź, czy jest przytomna, oraz skontroluj podstawowe funkcje życiowe, takie jak tętno i oddech.
* Delikatnie odchyl jej głowę do tyłu, często ten ruch przywraca normalny oddech. Jeśli ranny nie oddycha, zastosuj sztuczne oddychanie.
* Jeśli jest krwotok, staraj się go zatamować.
* Jeśli przestało pracować serce i poszkodowany nie oddycha, trzeba podjąć czynności reanimacyjne i wezwać pogotowie.
* Gdy ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba, że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp. U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.
* Każdorazowo, gdy istnieje zagrożenie zdrowia i życia rannego, po wykonaniu czynności ratujących należy skorzystać z pomocy lekarskiej.
(archiwum newslettera: news0018 i news0019)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
Wypadek! Pomoc psychologiczna:
Udzielając pierwszej pomocy osobie poszkodowanej należy pamiętać również o aspekcie psychologicznym.
Wszelkie czynności ratujące powinny być powiązane z udzieleniem pomocy psychologicznej mającej na celu zmniejszenie subiektywnego dyskomfortu ofiary wypadku i zapewnienia mu poczucia bezpieczeństwa.
* Rozejrzyj się w sytuacji.
* Zachowaj spokój i opanowanie.
* Pamiętaj o zapewnieniu sobie bezpieczeństwa.
* Pomyśl od czego zaczniesz.
* Podejdź do poszkodowanego. Powiedz kim jesteś i co się wydarzyło. Powiedz mu, że będziesz z nim do czasu przyjazdu pogotowia.
* Zasłoń poszkodowanego przed widzami, spokojnie i stanowczo poproś ich, aby nie przeszkadzali, albo daj im jakieś zadanie. Nie twórz zbiegowiska.
* Przyjmij pozycję na tej samej wysokości co poszkodowany - uklęknij lub kucnij przy nim. Delikatnie połóż swoją rękę na ramieniu lub na głowie, co podziała uspokajająco. Okryj go np. kocem.
* Przeprowadź czynności ratujące płynnie i sprawnie. Informuj poszkodowanego o podejmowanych czynnościach i efektach z tym związanych.
* Mów spokojnym tonem i cierpliwie go wysłuchaj. Nie krytykuj, nie wypowiadaj pesymistycznych opinii. Zapytaj czy kogoś powiadomić o wypadku.
* Jeśli musisz opuścić poszkodowanego poinformuj go o tym. Poproś kogoś, aby przy nim pozostał.
* W przypadku, gdy poszkodowanym jest dziecko, potraktuj je bardziej emocjonalnie. Najważniejszy jest kontakt cielesny. Jeśli jest to możliwe daj mu maskotkę i zapewnij obecność rodziców lub kogoś bliskiego.
* Narkomani, osoby pijane, bezdomni mogą być negatywnie nastawieni do ratujących. Wtedy udzielanie pierwszej pomocy ogranicza się tylko do technicznych czynności ratujących.
Wypadek. Podstawowe czynnosci:
* Najpierw sprawdź, czy bezpiecznie możesz udzielić pomocy.
* Ostrożnie zbadaj ofiarę.
* Sprawdź, czy jest przytomna, oraz skontroluj podstawowe funkcje życiowe, takie jak tętno i oddech.
* Delikatnie odchyl jej głowę do tyłu, często ten ruch przywraca normalny oddech. Jeśli ranny nie oddycha, zastosuj sztuczne oddychanie.
* Jeśli jest krwotok, staraj się go zatamować.
* Jeśli przestało pracować serce i poszkodowany nie oddycha, trzeba podjąć czynności reanimacyjne i wezwać pogotowie.
* Gdy ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba, że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp. U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.
* Każdorazowo, gdy istnieje zagrożenie zdrowia i życia rannego, po wykonaniu czynności ratujących należy skorzystać z pomocy lekarskiej.
(archiwum newslettera: news0018 i news0019)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
.:GALEON:.
Proponuję wszystkim kursy organizowane przez Uniwersytet Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy - sam przeszedłem szkolenie u nich (kurs jest przygotowany przez American Heart Association) i muszę powiedzieć, że jest bardziej zrozumiały i praktyczniejszy niż nasze PCK, Woprowskie i inne. Generalnie każdy dobry, ale te u Jurka są ze best!!! więcej info na wosp.org.pl
Suzuki Kingquad 450 (Senior) + Suzuki Quadsport 90 (Junior)
-
ASTERIX_4x4
- Posty: 110
- Rejestracja: czw 27 gru, 2007
- Lokalizacja: okolice Warszawy
2 dni kończysz egzaminem - dużo pozoracji np. o 2 nad ranem myslisz, że juz dość męczarni a tu w drodze do bazy masz płonący samochód, który wypadł z drogi i leży z rannymi 35m niżej ... i robisz wszystko jak w realu - dym, krzyki, krew |(sztuczna) szok itd. Zajrzyj na wosp.org.pl tam znajdziesz szczegóły
pozdrawiam MJ
pozdrawiam MJ
Suzuki Kingquad 450 (Senior) + Suzuki Quadsport 90 (Junior)
Mogę uratować życie! (5)
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
Wypadek! Ocena funkcji zyciowych:
1. Przytomność:
Ratownik powinien głośno odezwać się do poszkodowanego (np. "Jak Pan/Pani się czuje) oraz sprawdzić jego reakcję na mocne dotknięcie (potrząsanie, klepnięcie w policzek), lub ból - uszczypnięcie płatka usznego. W ten sposób można uniknąć przeprowadzania zabiegów reanimacyjnych u przytomnego pacjenta. Należy pamiętać, że jeśli mamy do czynienia z urazami głowy lub szyi, podejrzewamy uszkodzenie kręgosłupa to pacjenta można poruszyć tylko wtedy, jeśli jest to absolutnie niezbędne! Nieprawidłowe poruszenie może doprowadzić do uszkodzenia rdzenia kręgowego, a tym samym do paraliżu.
2. Oddech:
objawem nasuwającym podejrzenie zatrzymanie oddechu jest sinicze zabarwienie skóry; przy dokładnej obserwacji nie widać ruchów oddechowych klatki piersiowej; ruchy te nie są wyczuwalne również po przyłożeniu dłoni ratownika do klatki piersiowej i brzucha ratowanego; niesłyszalny i niewyczuwalny jest strumień powietrza wydychanego z ust i nosa pacjenta; przy częściowej niedrożności dróg oddechowych słychać odgłosy chrapania i bulgotu
3. Krążenie:
Objawy nagłego zatrzymania krążenia występują w następującym porządku czasowym:
- natychmiast: brak tętna na tętnicy szyjnej,
- po 10-20 sekundach: utrata przytomności,
- po 15-30 sekundach: zatrzymanie oddechu lub "chwytanie powietrza",
- po 60-90 sekundach: szerokie źrenice, bez reakcji na światło (tzw. "sztywne")
Bladość lub sinica skóry oraz szerokie źrenice nie stanowią jednak pewnych objawów zatrzymania krążenia, gdyż mogą towarzyszyć innym stanom chorobowym.
Badanie tętna: tętno może być badane w trzech miejscach: na tętnicy szyjnej, na tętnicy udowej, na tętnicy promieniowej (u dziecka poniżej 1 roku życia na tętnicy ramiennej).
<zobacz rysunki> http://nt.pzm.pl/nl/news0015/tetno.html
Wypadek! Wyciąganie z samochodu:
Gdy ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp.
Sprawdź, czy ofiara nie ma uszkodzonego kręgosłupa.
U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.
Gdy jednak zachodzi niebezpieczeństwo pożaru lub wybuchu, należy poszkodowanego wyciągnąć z samochodu.
W tym celu należy:
- stanąć z tyłu poszkodowanego,
- włożyć ręcę pod jego pachy,
- jedną ręką przytrzymać brodę poszkodowanego, lekko naciągnąć wzdłuż osi ciała (nie na boki),
- położyć jego głowę między swoim barkiem a głową, przez cały czas utrzymując ją w tej ustabilizowanej pozycji,
- drugą ręką chwycić za przedramię,
w takiej pozycji wyciągamy z samochodu.
Uwaga!
Stopy, szczególnie u kierowcy, mogą być zaklinowane przez pedały hamulca i sprzęgła. W takim przypadku w pierwszej kolejności delikatnie odblokowujemy nogi lekko zginając je w kolanach.
Po wydobyciu z pojazdu należy kontynuować stabilizację głowy i szyi równocześnie udrożniając drogi oddechowe.
(archiwum newslettera: news0020 i news0021)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
Zanim zaczniesz ratować:
Udzielając pierwszej pomocy pamiętaj o tym, aby postępować zgodnie z zasadą
"po pierwsze nie szkodzić", a także o swoim bezpieczeństwie.
Wypadek! Ocena funkcji zyciowych:
1. Przytomność:
Ratownik powinien głośno odezwać się do poszkodowanego (np. "Jak Pan/Pani się czuje) oraz sprawdzić jego reakcję na mocne dotknięcie (potrząsanie, klepnięcie w policzek), lub ból - uszczypnięcie płatka usznego. W ten sposób można uniknąć przeprowadzania zabiegów reanimacyjnych u przytomnego pacjenta. Należy pamiętać, że jeśli mamy do czynienia z urazami głowy lub szyi, podejrzewamy uszkodzenie kręgosłupa to pacjenta można poruszyć tylko wtedy, jeśli jest to absolutnie niezbędne! Nieprawidłowe poruszenie może doprowadzić do uszkodzenia rdzenia kręgowego, a tym samym do paraliżu.
2. Oddech:
objawem nasuwającym podejrzenie zatrzymanie oddechu jest sinicze zabarwienie skóry; przy dokładnej obserwacji nie widać ruchów oddechowych klatki piersiowej; ruchy te nie są wyczuwalne również po przyłożeniu dłoni ratownika do klatki piersiowej i brzucha ratowanego; niesłyszalny i niewyczuwalny jest strumień powietrza wydychanego z ust i nosa pacjenta; przy częściowej niedrożności dróg oddechowych słychać odgłosy chrapania i bulgotu
3. Krążenie:
Objawy nagłego zatrzymania krążenia występują w następującym porządku czasowym:
- natychmiast: brak tętna na tętnicy szyjnej,
- po 10-20 sekundach: utrata przytomności,
- po 15-30 sekundach: zatrzymanie oddechu lub "chwytanie powietrza",
- po 60-90 sekundach: szerokie źrenice, bez reakcji na światło (tzw. "sztywne")
Bladość lub sinica skóry oraz szerokie źrenice nie stanowią jednak pewnych objawów zatrzymania krążenia, gdyż mogą towarzyszyć innym stanom chorobowym.
Badanie tętna: tętno może być badane w trzech miejscach: na tętnicy szyjnej, na tętnicy udowej, na tętnicy promieniowej (u dziecka poniżej 1 roku życia na tętnicy ramiennej).
<zobacz rysunki> http://nt.pzm.pl/nl/news0015/tetno.html
Wypadek! Wyciąganie z samochodu:
Gdy ofiara ma poważne obrażenia szyi lub pleców, nie wolno jej ruszać - chyba że ratujemy ją przed pożarem, wybuchem itp.
Sprawdź, czy ofiara nie ma uszkodzonego kręgosłupa.
U ofiar wypadków samochodowych zawsze musisz podejrzewać uszkodzenie kręgosłupa.
Gdy jednak zachodzi niebezpieczeństwo pożaru lub wybuchu, należy poszkodowanego wyciągnąć z samochodu.
W tym celu należy:
- stanąć z tyłu poszkodowanego,
- włożyć ręcę pod jego pachy,
- jedną ręką przytrzymać brodę poszkodowanego, lekko naciągnąć wzdłuż osi ciała (nie na boki),
- położyć jego głowę między swoim barkiem a głową, przez cały czas utrzymując ją w tej ustabilizowanej pozycji,
- drugą ręką chwycić za przedramię,
w takiej pozycji wyciągamy z samochodu.
Uwaga!
Stopy, szczególnie u kierowcy, mogą być zaklinowane przez pedały hamulca i sprzęgła. W takim przypadku w pierwszej kolejności delikatnie odblokowujemy nogi lekko zginając je w kolanach.
Po wydobyciu z pojazdu należy kontynuować stabilizację głowy i szyi równocześnie udrożniając drogi oddechowe.
(archiwum newslettera: news0020 i news0021)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
.:GALEON:.
Mogę uratować życie! (6)
Wypadek!
Udrożnienie drog oddechowych:
U głęboko nieprzytomnego pacjenta język opada do części krtaniowej gardła, blokując wejście do krtani. Najczęściej drożność dróg oddechowych można odzyskać przez odgięcie głowy ratowanego ku tyłowi w następujący sposób:
Głowa odchylana jest do tyłu dłonią ułożoną na czole pacjenta, podczas gdy druga ręka ciągnie jego podbródek ku górze. Należy zwrócić uwagę , by nie uciskać miękkiej okolicy podżuchwowej. Ta metoda udrożniania dróg
oddechowych, jako bardzo skuteczna, jest godna polecenia nieprofesjonalnym ratownikom. Poduszka lub zwinięty koc pod barkami utrzymuje głowę pacjenta w odgięciu.
W przypadku podejrzenia uszkodzenia kręgosłupa szyjnego głowa pacjenta nie powinna być odginana do tyłu.
Wtedy drożność uzyskujemy w następujący sposób:
1. Ręce ratownika ułożone z boków głowy pacjenta
2. Cztery palce obu rąk obejmują kąt żuchwy i ciągną ją do przodu.
Zęby żuchwy wysuwają się przy tym przed zęby szczęki.
3. Kciuki odsuwają wargę dolną ku dołowi i aby otworzyć usta pacjenta naciskają brodę.
Głowę należy stabilizować ostrożnie! (zobacz rysunek) http://nt.pzm.pl/nl/news022/glowa.gif
Jeżeli pacjent nie może oddychać pomimo prawidłowego udrożnienia, należy przyjąć możliwość zatkania dróg oddechowych ciałem obcym. Trzeba wtedy otworzyć usta ratowanego i wydobyć ciała obce (krew, wymiociny, sztuczna szczęka, resztki pokarmowe) z jamy ustnej. Można tego dokonać wskazującym i środkowym palcem.
Jeżeli podejrzewane przez nas ciała obce znajdują się poza zasięgiem wzroku, wykonujemy rękoczyn Heimlicha (tak, jak u osoby nieprzytomnej)
Rękoczyn Heimlicha: (zobacz rysunek) http://nt.pzm.pl/nl/news022/heimlich4.gif stojąc z tyłu, obejmujemy poszkodowanego na wysokości brzucha, kładziemy nasadę złączonych dłoni między pępkiem a dolnymi żebrami. Ściskając do siebie, lekko w górę, wypychamy powietrze z dolnej części płuc poszkodowanego. Wykonuje się 5 serii po 5 razy.
Wypadek!
Resuscytacja:
Dzięki akcji resuscytacyjnej zwiększamy szansę przeżycia poszkodowanego do czasu przybycia wyspecjalizowanego personelu medycznego. (pobierz instrukcję) http://nt.pzm.pl/nl/images/reanimacja.pdf
W przypadku zatrzymania oddychania i krążenia bardzo liczy się czas i natychmiastowe rozpoczęcie odpowiednich czynności.
Zatrzymanie akcji serca powoduje obumieranie komórek mózgowych już po 3-5 minutach. Stąd reanimację trzeba podjąć niezwłocznie.
Do resuscytacji należą udrożnienie dróg oddechowych, sztuczne oddychanie oraz zewnętrzny masaż serca.
Częstą przyczyną braku oddechu jest zapadnięcie się nasady języka u nieprzytomnego leżącego na wznak.
W trakcie pełnej akcji reanimacyjnej na każde dwa wdechy powinno przypadać 30 uciśnięć mostka.
Oddech i tętno powinno się kontrolować po każdych 4 cyklach.
Objawami wskazującymi na skuteczność resuscytacji są:
zaróżowienie się skóry, powrót akcji serca, zwężenie uprzednio rozszerzonych źrenic, powrót spontanicznego oddechu
Akcję resuscytacyjną należy kontynuować do czasu przybycia personelu ratowniczego lub do momentu odzyskania przez ratowanego czynności życiowych.
Opisany schemat resuscytacji dotyczy osób dorosłych.
(archiwum newslettera: news0022 i news0023)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
Wypadek!
Udrożnienie drog oddechowych:
U głęboko nieprzytomnego pacjenta język opada do części krtaniowej gardła, blokując wejście do krtani. Najczęściej drożność dróg oddechowych można odzyskać przez odgięcie głowy ratowanego ku tyłowi w następujący sposób:
Głowa odchylana jest do tyłu dłonią ułożoną na czole pacjenta, podczas gdy druga ręka ciągnie jego podbródek ku górze. Należy zwrócić uwagę , by nie uciskać miękkiej okolicy podżuchwowej. Ta metoda udrożniania dróg
oddechowych, jako bardzo skuteczna, jest godna polecenia nieprofesjonalnym ratownikom. Poduszka lub zwinięty koc pod barkami utrzymuje głowę pacjenta w odgięciu.
W przypadku podejrzenia uszkodzenia kręgosłupa szyjnego głowa pacjenta nie powinna być odginana do tyłu.
Wtedy drożność uzyskujemy w następujący sposób:
1. Ręce ratownika ułożone z boków głowy pacjenta
2. Cztery palce obu rąk obejmują kąt żuchwy i ciągną ją do przodu.
Zęby żuchwy wysuwają się przy tym przed zęby szczęki.
3. Kciuki odsuwają wargę dolną ku dołowi i aby otworzyć usta pacjenta naciskają brodę.
Głowę należy stabilizować ostrożnie! (zobacz rysunek) http://nt.pzm.pl/nl/news022/glowa.gif
Jeżeli pacjent nie może oddychać pomimo prawidłowego udrożnienia, należy przyjąć możliwość zatkania dróg oddechowych ciałem obcym. Trzeba wtedy otworzyć usta ratowanego i wydobyć ciała obce (krew, wymiociny, sztuczna szczęka, resztki pokarmowe) z jamy ustnej. Można tego dokonać wskazującym i środkowym palcem.
Jeżeli podejrzewane przez nas ciała obce znajdują się poza zasięgiem wzroku, wykonujemy rękoczyn Heimlicha (tak, jak u osoby nieprzytomnej)
Rękoczyn Heimlicha: (zobacz rysunek) http://nt.pzm.pl/nl/news022/heimlich4.gif stojąc z tyłu, obejmujemy poszkodowanego na wysokości brzucha, kładziemy nasadę złączonych dłoni między pępkiem a dolnymi żebrami. Ściskając do siebie, lekko w górę, wypychamy powietrze z dolnej części płuc poszkodowanego. Wykonuje się 5 serii po 5 razy.
Wypadek!
Resuscytacja:
Dzięki akcji resuscytacyjnej zwiększamy szansę przeżycia poszkodowanego do czasu przybycia wyspecjalizowanego personelu medycznego. (pobierz instrukcję) http://nt.pzm.pl/nl/images/reanimacja.pdf
W przypadku zatrzymania oddychania i krążenia bardzo liczy się czas i natychmiastowe rozpoczęcie odpowiednich czynności.
Zatrzymanie akcji serca powoduje obumieranie komórek mózgowych już po 3-5 minutach. Stąd reanimację trzeba podjąć niezwłocznie.
Do resuscytacji należą udrożnienie dróg oddechowych, sztuczne oddychanie oraz zewnętrzny masaż serca.
Częstą przyczyną braku oddechu jest zapadnięcie się nasady języka u nieprzytomnego leżącego na wznak.
W trakcie pełnej akcji reanimacyjnej na każde dwa wdechy powinno przypadać 30 uciśnięć mostka.
Oddech i tętno powinno się kontrolować po każdych 4 cyklach.
Objawami wskazującymi na skuteczność resuscytacji są:
zaróżowienie się skóry, powrót akcji serca, zwężenie uprzednio rozszerzonych źrenic, powrót spontanicznego oddechu
Akcję resuscytacyjną należy kontynuować do czasu przybycia personelu ratowniczego lub do momentu odzyskania przez ratowanego czynności życiowych.
Opisany schemat resuscytacji dotyczy osób dorosłych.
(archiwum newslettera: news0022 i news0023)
Material pochodzi z newslettera turystycznego PZM i jest intelektualna wlasnoscia autora...
.:GALEON:.